ریحانه های منتظر

 براي کوتاه کردن موهام، به يه مغازه سلموني مي رفتم که آرايشگرش هميشه موقع کار، يه سيگار گوشه لبش بود، تا آخرشب هرجا ميرفتم، همه مي گفتن: سيگار مي کشي؟ هفته پيش به یه مغازه عطرفروشي رفتم، فروشنده يه ادکلن رو به لباسم زد گفت اين ماندگاري اش فوق العاده است. با اينکه خريد نکردم، تا همين دو سه روز پيش هرجا مي رفتم، مي گفتن: چه بوي خوبی.

يادمون باشه ارتباطها خيلي مهمه.

وقتي با افراد مودب و فهميده در ارتباطیم، یا وقتي که با افراد آلوده اي در ارتباطیم، خواه ناخواه از این روابط تاثير مي گيريم.

دیگر آن خندۀ زیبا به لب مولا نیست

همه هستند ولی هیچ كسی زهرا نیست

قطرۀ اشك علی تا به ته چاه رسید

چاه فهمید كه كسی همچو علی تنها نیست

شهادت حضرت فاطمه(س) تسلیت باد

الا طلیعه ی کوثر سفر بس است بیا

 غروب غربت مادر سفر بس است بیا 

بیا که چشم به راهت نشسته خاک بقیع

 به جان فاطمه دیگر سفر بس است بیا 

شکسته بال وپری زآشیانه می بردند

تن ضعیف غریبانه شبانه می بردند

جنازه ای که همه انبیاء قربانش

چه شد که هفت نفرمخفیانه می بردند

ما گوشه نشينان غم فاطمه ايم

محتاج عطا و كرم فاطمه ايم

چهل روز گذشت…

یاد شهدای آتشنشان گرامی باد

پیمانی که برای چهارشنبه سوری بسته ایم را از یاد نبریم

چهارشنبه سوری بدون مواد منفجره

فاطمه(س) عزت دو عالم است

به هر نسبت كه مواجهه با شدايد، مربى و مكمّل و صيقل دهنده و جلابخش و «كيميا اثر» است، پرهيز كردن اثر مخالف دارد. لهذا دانشمندان گفته‌‏اند بزرگ‌ترين دشمنی‌هايى كه درباره اطفال و كودكان مى‌شود همان‌هاست كه پدران و مادران نادان به عنوان محبت و از روى كمال علاقه انجام مى‌دهند؛ يعنى نوازش‌هاى بى‌حساب، مانع شدن از برخورد با سختى و نازپرورده كردن آنها.

اينهاست كه طفل را بيچاره و ناتوان بار مى‌آورد، او را در صحنه زندگى خلع سلاح مى‌كند، كارى مى‌كند كه كوچک‌ترين ناملايمى او را از پا درآورد و كمترين تغيير وضعى سبب نابودى وى گردد.

او را مثل كسى بار مى‌آورند كه هرگز در همه عمر به داخل آب نرفته و شناورى نكرده و نياموخته است، و يک‌مرتبه مواجه شود با دريا و بخواهد در آن شناورى كند. كسى كه شناورى هيچ نمى‌داند، اولين بارى كه به آب بيفتد غرق مى‌شود. شناورى هم چيزى نيست كه با غير عمل، با درس و كتاب و گوشه اتاق بتوان ياد گرفت؛ هنر است، فن عملى است، بايد رفت ميان آب و در همان جا ضمن عمل و تلاش و زير آب رفتن و بالا آمدن تدريجا آن را آموخت.

 استاد مطهری، بیست گفتار، ص150

 مردی از پشت پنجره مشغول تماشای همسایه و پسر ده‌ساله‌اش بود. همسایه ساعت ها مشغول کار بر روی دوچرخۀ فرزندش بود. مرد فریاد زد: چرا تمام روز را با پسرت صرف تعمیر آن دوچرخه می‌کنی، در حالی که دوچرخه‌ساز می‌تواند آن را در عرض چند دقیقه تعمیر کند؟

همسایه: چون من مشغول پرورش پسرم هستم، نه تعمیر دوچرخه.

 نیازمندی درِ خانه ثروتمندی را خواست بزند که شنید صاحبخانه با تندی به مستخدمش می گوید: چرا چوب کبریت های سوخته را دور ریختی؟ با شنیدن این سخن قصد رفتن می کند که صاحبخانه در را باز کرده و می پرسد: امری داشتید؟ مرد گفت: عرضی داشتم که پشیمان شدم از بیانش، مرد علت ناامید شدنش را بازگو می کند، صاحبخانه نیز با گشاده رویی به او کمک می کند، مرد که بعد از ناامیدی کامل به خواسته اش رسیده بود می پرسد: شما که از چوب کبریت های سوخته هم نمی گذشتی چطور با من اینگونه سخاوتمندی؟ صاحبخانه لبخندی زده و می گوید: حساب به دینار، بخشش به خروار.