ریحانه های منتظر

اصولاً تمام انسان‌ها با ملاحظه هدفی که دارند به چهار گروه تقسیم می‌شوند:

گروهی اهداف قابل وصول و منطقی دارند، این گروه از انسان‌ها پیروز هستند؛ زیرا با توجه به موقعیت، امکانات و توانایی‌های خود گام برمی دارند و در زندگی هدف‌هایی را مشخص می‌کنند و با برنامه به هر یک نزدیک می‌شوند. آن‌ها برای هر دقیقه ارزش قائلند و هرگز وقت خود را بیهوده نمی‌گذرانند، هر روز می‌دانند به کجا می‌روند و چه کاری باید انجام دهند؛ برنامه ماهیانه و سالیانه آن‌ها نیز در تعقیب هدف‌هایی که مشخص کرده‌اند روشن است.

گروهی، اهدافی خارج از توانایی و امکانات خود در نظر می‌گیرند که رسیدن به آن اهداف برای آنان غیرممکن است. آیا به نظر شما با تفنگی که دویست متر برد دارد می‌توان به هدفی که در سیصد متری است شلیک کرد!؟ هرگز ممکن نیست. به قول قدیمی‌ها، برداشتن سنگ بزرگ نشانه نزدن است.

گروهی نیز اهدافی بسیار کوچک انتخاب می‌کنند، این گروه از توانایی‌هایی که خداوند به همه انسان‌ها داده است غفلت کرده و آن گونه که باید خود را نشناخته‌اند. آن‌ها دایره فعالیت‌هایشان را محدود ساخته و کمتر از امکانات واستعداد های خود بهره می‌برند.

گروهی هیچ هدف سازنده و خوبی را در زندگی دنبال نمی‌کنند. آنان افرادی هستند که نمی‌دانند برای چه زندگی می‌کنند و در مقابل زندگی چه مسئولیت‌هایی دارند. این گروه در برابر حوادثی که برایشان اتفاق می‌افتد کم طاقت هستند و خیلی سریع خود را می‌بازند. آن‌ها هرگز توانایی حل مشکلات و مبارزه با سختی‌ها را ندارند.

کمی فکر کنیم:

ما جزء کدام گروه هستیم؟!