ریحانه های منتظر

حلب یا پلاسکو ؟!

تفاوت نمی کند، همیشه پایان ماموریت بسیجی شهادت است.

آتش نشانی که دوست داشت مدافع حرم شود

حميد مرواندى(تهيه كننده برنامه دوباره گوش كن)
برای تیتراژ دوباره گوش کن دنبال لباس آتش نشانی بودیم، از طریق یه نفر یه آتش نشان بهم معرفی شد و رفتم دم ایستگاه ازش بگیرم، وقتی فهمید کار برا بسیجه بهم گیر داد که اگه آشنا دارم بفرستمش سوریه، دوست داشت شهید شه!
اولین نفری که شهادتش مشخص شده، همون کسیه که عاشق شهادت بود، شهید بهنام میرزاخانی

هدیه به روح پاکش صلوات عنایت کنید

نماز و راز و نیاز یک آتش‌نشان در حاشیه عملیات امدادرسانی حادثه پلاسکو

ساختمان پلاسکو آتش گرفت و فرو ریخت. ازدحام جمعیتی که این حادثه را همچون تصادفات خیابانی شویی جذاب می پنداشتند نیز مزید بر زیان شد. بسیاری، این جمعیت خیره و موبایل به دست را نادان خواندند و بعضی حتی به انها لقب #قاتلین_خاموش! دادند. اما، ما فرهیختگان و غیر موبایل به دستها دقیقا چه کردیم؟

غیر از خیره شدن به صفحه موبایل و کانالهای تلویزیون و تلگرام، ابتدا اصحاب رسانه در کنار پوشش حادثه به مرده خوری سیاسی پرداختند و جناح ها با تیترهای مختلف که خواستار استعفای مقامات جناح مقابل بود شروع به تصفیه حسابهای سیاسی خودشان کردند. سپس ادمین های کانالهای مختلف با هر چه زرد تر کردن فضا به فکر ممبر جمع کردن از این #آب_آتش_آلود افتادند.جالب است که حتی در یک پست تلگرامی کانالِ چیپ #مملکته دیدم که نوشته بود چرا بچه ها باید در مدارس درس دینی و قرآن بیاموزند؟ و باید بجایش درس ایمنی یاد بگیرند!. { جالب تر اینجاست که ادمین این کانال نمی فهمد ما بعد از گرفتن دیپلم نه بچه های دینداری هستیم و نه بلدیم چند خط قران را درست بخوانیم! و زنگ زلزله و اتش نشانی اجباری همه ی مدارس است.}. خلاصه دیگری شروع به گذاشتن کاریکاتور کرد. و بعضی که احساس فرهیختگی بیشتری می کردند، از #مهدی_اخوان_ثالث، شعر #خانه‌ام_آتش گرفته‌ است را به اشتراک گذاشتند تا نخودی در این آش انداخته باشند. تلویزیون به تقلید شیر گسترده خواندن { ایه امن یجیب } از مردم خواست دعا کنند. و در این میان بانک خون سپرده خونش را از سر احساسات آنان که میخواستند کاری کنند بالا برد. در کنار اینها، دغدغه مندان حوزه محیط زیست و اسیبهای اجتماعی بر سر سفره عزای این حادثه حلوای عبرت پخش کردند که، آهای ملت و مسئولین به فکر زلزله تهران باشید. و رفتارهای دیگر که کثرت و تنوعش بسیار است. اما …

اما جالب است که اکثر ما طبق معمولِ #صد_سال_گذشته بازهم یاد نگرفتیم که باید چه کنیم؟ { البته جز نرفتن به محل حادثه و ایجاد نکردن اختلال در کمک رسانی به حادثه دیدگان }
برای همین با خودم گفتم شاید بد نباشد بدانیم که در این جور مواقع می توانیم چکار کنیم؟
فکر می کنم وظیفه ما، دقیقا بستگی به #کار ما دارد!. یعنی اگر به فرض مغازه تعویض روغن داریم باید پیچ کارتل ماشین بعدی را بادقت بیشتری ببندیم! و اگر واشر می خواست تنبلی نکنیم و از توی چال بیاییم بیرون و یک واشر هم برایش بیندازیم تا چکه ی روغن نکند. یا اگر پرستار هستیم باید کش بالای بازو را با دقت بیشتری ببندیم تا رگ ها خوب پیدا شود و سوزن را درست توی رگ قرار بدهیم. اگر فیلمسازیم باید یک بار دیگر پلانها را نگاه کنیم و مطمئن باشیم پلان به پلان فیلم ما ارزش افزوده دارد. اگر جامعه شناس هستیم باید با دقت بیشتری نوشته های پشت کامیونهای توی جاده را مطالعه کنیم تا تفاوت نوشته های پشت نیسان، خاور و هجده چرخ سه کد تحقیق مختلف به ما بدهد برای بررسی سه طبقه اقتصادی متفاوت در حمل و نقل بین شهری. اگر آخوند هستیم باید سعی کنیم دفعه بعد موقع نماز آن قالیچه اضافه ی روی فرش که مخصوص ما جلوی محراب انداخته اند را جمع کنیم و بگوییم این را هدیه بدهند به محتاجش!. یا اگر وکیل هستیم پرونده ای که دوبار سرسری خوانده ایم را یک بار دیگر با دقت بخوانیم تا دفاعیه ای بدون غلط تنظیم کنیم. اگر مسئول بررسی ایمنی شهرداری هستیم سعی کنیم از فردابا دقت بیشتری ساختمانها را رصد کنیم. و اگر هیچ چیز نیستیم بهتر است لااقل سکوت کرده و اظهار نظر کارشناسانه نکنیم.

 دقیقا همراه توجه کردن و دلسوزاندن و سخن گفتن از #ساختمان_پلاسکو است که ما به احتمال زیاد داریم یک کار دیگر را سر،سری انجام می دهیم. یعنی بی مسئولیتی های کوچک و بزرگ ماست که ما روزانه هزاران پلاسکوی متفاوت را در نقاط دیگر می آفریند. آنهم در حالی که #طبق_مد و #جو_فضای_مجازی_و_خبری برای ساختمان #پلاسکوی_تهران غمگین هستیم و یا برای همدردی #تجمع کرده و #شمع روشن کرده ایم.

یاسرعرب.

بسمه تعالی

حادثه­‌ی دردناک آتش­‌سوزی و فروریختگی ساختمان در مرکز شهر مایه­ اندوه و تأسف و #نگرانی_عمیق اینجانب است.
#شهامت و #فداکاری آتش­‌نشانانی که در عملیات نجات مردم، خود دچار حادثه­‌ی خطیر شده و در حال فداکاری متعهدانه به امتحانی دشوار گرفتار آمده­‌اند، دل را از تحسین و تمجید و نیز از نگرانی و اندوه، آکنده میسازد.
♦️در حال حاضر همه­‌ی تلاشها باید برای نجات جان گرفتارشدگان جهت­‌دهی شود. رسیدگی به علل حادثه مسأله­‌ی بعدی است.
از همه مسئولان میخواهم همانگونه که در این چند ساعت، تلاش کرده­‌اند کار مجاهدانه­‌ی خود را ادامه دهند و وظیفه‌ی فوری را بر هر حرف و حدیثی مقدم بدارند.
خداوند کمک فرماید انشاءالله.

سیدعلی خامنه­‌ای
۳۰ دی‌ماه ۱۳۹۵

رشد نیلوفر در مرداب اثبات این نکته است که….

میتوان دربدترین شرایط بهترین بود 

‏اگر هر خانواده ایرانی هر هفته فقط یک کیسه پلاستیکی کمتر استفاده کند حدود 816 میلیون زباله پلاستیکی در سال کمتر تولید می‌شود!!

آیت_الله_جوادی_آملی :

الآن اگر كسی را آوردند به ما گفتند اين آب را شما دَم بزنيد اين بچه را شما دعا كنيد، ما بايد حواسمان جمع باشد، اوّل برای خود ناله كنيم، مبادا يك وقت غرور ما را بگيرد كه حالا ما چون معمّميم، عده ‌ای به ما علاقه‌مندند اين بچه را می آورند كه ما دعا كنيم يا آن بيمار را می ‌آورند ما دعا كنيم، اين دامی بيش نيست.

اگر در اين دعا گفتيم خدايا بيش از او و پيش از او، من به تو نيازمندم مشكل مرا حلّ كن، بعد مشكل او را، اين دعا می ‌شود مستجاب و اين ديگر نه دام است نه دانه. اما اگر بر اساس عوامی كه در ما هست باور كرديم كه ما مستجاب الدعوه‌ايم يا از حُسن ظنّ ديگران سوء استفاده كرديم، اين اوّلين دام است برای ما.

چرا اين همه اصرار دارد قرآن كريم كه دعای انبيا را نقل می كند با اين وضع باشد. مبادا ـ خدای ناكرده ـ انسان در اين فريب بيفتد كه من آنم كه ديگر حالا نياز ندارم. اين اوّلين دام بت ‌پرستی درون است. هيچ صنم و وثنی از هوی بدتر نيست، گرچه سنگين‌ ترين هوی در بيرون است چون او جِرم است و جسم است و سنگ است، گرچه نرم‌ ترين هوا در درون است؛ ولي شرورترين هوی همين هوای درون است. «إنّ أکثف الهواء» در بيرون است. «ألطف الهواء» در درون است،(أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواه‏). اينكه گفتند هر لحظه محافظ باشيد هر لحظه متذكّر باشيد، برای همين است. اين انسان را به دام می ‌اندازد چطور می شود اكثر مؤمنين مشرك باشند؛ به صورت حصر هم فرمود: (وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُون‏).

درس_اخلاق ۹۵/۱۰/۱۶