ریحانه های منتظر

منظم بودن، یک ادا و اطفار نیست! یک روش است برای زندگی…
و این یکی از ویژگی های خاص یاران امام است که #نظم شاکله اصلی زندگی شان است… یعنی برای رفت و آمدهایشان ساعت دقیق دارند، برای مسیر رفت و برگشتشان برنامه ذکر دارند، برای اوقات انتظارشان مثلا در خرید، در اتوبوس، در مطب، در بانک و.. فکری کرده اند.
و اگر یک ساعت در یک مکانی معطل شوند، تمام آن ۶۰ دقیقه را به زل زدن به در و دیوار نمیپردازند،
 اگر استاد دیر بیاید سرکلاس، اگر مجلس ختم دیر شروع شود، اگر پروازشان تاخیر داشته باشد، اگر در ترافیک گیر کنند، اگر در مهمانی همه درباره مد سال حرف بزنند، او، کار دیگری هم دارد که بکند…
غیر از معطل شدن و بد و بیراه گفتن و نگاه کردن و گوش دادن… از پس یک کار مفید دیگر هم برمیآید!..
 «نظم» یعنی مفید بودن در همه شرایط.. فارق از محدودیت ها و کاستی ها.
 و انسانی که همه عمرش را خودش مدیریت کرده، آنقدر قدرتمند میشود که میتواند علم یاری امامش را نیز بر دوش بکشد…

شروع کن.. منظم باش.. یار باش…

همین که برای کارهای ثابت زندگی ات وقت کم می آوری، همین که تو میمانی و زمانت میرود…
 همین که «وقت ندارم» ورد زبانت میشود.. همین که «سرم شلوغ» است بهانه همیشی توست…
همین که خیلی وقت ها احساس میکنی آن چیزی که باید، نیستی!
 یعنی وقت های «مرده» در زندگی تو بیداد کرده است…
 یعنی ثانیه هایی که میتوانستی با یک خط کتاب، با یک ذکر، با یک فکر، با یک لبخند، از آنها یک «کوه» بسازی برای خودت… «کاه» کرده ای رفته است پی کارش… دقیقه هایی که میتوانستی از آنها بالا بروی را نادیده گرفته ای…
این یعنی جای خالی «برنامه ریزی» در زندگی تو .. خراب کرده همه چیز را…
کتاب مرد رؤیاها را که میخوانی میبینی هم کلاسی های چمران همیشه درحیرت این بودند که او چطور کارهایش را به این سرعت و دقت انجام میدهد.. نه «از» کاری میماند و نه «در» کاری‌.. سریع و عالی!
که بزرگی به آنها گفت.. فرق چمران با شما این است که او.. وقت «تلف» شده ندارد! و حقیقتا فرق همه #علما و #شهدا با ما هم در همین است که وقت تلف شده ندارند..
چون برنامه دارند، برای «همه» وقتشان.. و اینها هستند که لیاقت یاری امام را دارند…

هیچ کس کاش نباشد نگهش بر راهی

جشم بر در بود و دلبر او دیر کند

کاش چشم گل زهرا به دل ما افتد

با نگاهش به دل غمزده تاثیر کند

کاش از روی ترحم گذرد بر دل من

و بسازد دل ویرانه و تحویل کند

کاش صاحب نفسی همدم این خسته شود

که زگرمی لبش مسئله تغییر کند

چندسالی است که از هجر رخش می گرییم

کاش بانیم نگه ازهمه تقدیرکند

کاش با آن قلم عشق شبی نام مرا

در میان صحف فاطمه تحریر کند

کاش روزی بزند تکیه به دیوار حرم

باهمان لحن علی نغمه تکبیرکند

کاش جز مجلس او جای دگر پا ننهم

تا فقط مجلس اوجان مرا سیر کند

ألـلَّـھُــــــمَــ ؏ َـجــــــــــِّـلْ لِوَلــــــیِـڪْ ألــــــــــْـفـــــَـرَج?

 میرزا اسماعیل دولابی (ره):
ما مثل بچه اي هستيم كه پدرش دست او را گرفته است تا به جايي ببرد و در طول مسير از بازاري عبور مي كنند.
بچه شيفته ويترين مغازه ها مي شود و دست پدر را رها مي كند و در بازار گم مي شود.
وقتي هم متوجه مي شود كه ديگر پدر را نمي بيند، گمان مي كند پدرش گم شده است؛ در حالي كه در واقع خودش گم شده است.
انبياء و اولياء، پدران خلقند و دست خلائق را مي گيرند تا آنها را به سلامت از بازار دنيا عبور دهند. غالب خلائق، شيفته متاع هاي دنيا شده اند.
امام زمان(عج الله تعالي فرجه الشريف) هم گم و غائب نشده است؛ ما گم و محجوب گشته ايم.

رهبرانقلاب:

کسی که وقتی کشوراسلامی موردتهدید است،آماده دفاع از ارزشهاو میهن اسلامی و پرچم اسلام است،میتواند ادعا کندکه اگر امام زمان بیاید،پشت سر ایشان خواهدبود

از علامہ طباطبائے(ره) پرسيدند:

راہ رسيدن بہ امام زمان(عج) چيست؟

ايشان پاسخ دادند:

امام زمان خود فرمودہ است:
شما خوب باشيد ما خودمان به سراغ شما می آییم

استاد شهید آیت‌الله سید محمد باقر صدر:

«مهدی تنها تجسم یک اندیشه اسلامی با ماهیتی دینی نیست، بلکه عنوانی است برای آرمانی که همه انسان‌‌ها با ادیان و مذاهب گوناگون به آن چشم دوخته‌اند؛ مهدی، بیان الهامی فطری است که مردم به رغم اختلاف باورها و دستاویزهای غیبی‌شان، از طریق آن به این دریافت رسیده‌‌اند که انسانیت روزی موعود بر روی زمین دارد که در آن، رسالت‌های آسمانی با مفاهیم عالی و هدف نهایی‌شان تحقق می‌‌یابند و مسیر طاقت‌فرسای انسان در طول تاریخ پس از رنجی دراز به آرامش و ثبات می‌‌رسد. باور داشتن به این روز غیبی و آینده مورد انتظار، تنها مخصوص کسانی نیست که دین‌مدارانه به غیب ایمان دارند، بلکه در دیگران نیز وجود دارد و حتی در اندیشه‌‌ها و باورهایی که سرسخت‌‌ترین مخالفت را با غیب و امور غیبی دارند، بازتاب می‌‌یابد، مانند ماتریالیسم دیالکتیک که تاریخ را بر اساس تناقض تفسیر می‌‌کند. این مکتب نیز به روزی باور دارد که همه تناقض‌‌ها در آن از میان می‌‌روند و آرامش و صلح برقرار می‌‌گردد. بدین سان، درمی‌‌یابیم که تجربه روانی‌ای که انسان از این احساس در طول تاریخ داشته، یکی از گسترده‌‌ترین و فراگیرترین تجربه‌‌های میان افراد بشر است».

پژوهشی درباره امام مهدی علیه‌السلام (در دست انتشار).

«سپیدی مو» علامت پیری ست اما علت_پیری «رنگ مو» نیست! «زردی رخ» علامت بیماری ست اما علت_بیماری «رنگ رخ» نیست!

علامتهای ظهور هم فقط حکایت گر ظهورند و با تحقق ظهور هیچ رابطه ی سببی و مسببی ندارند؛

 به عبارتی دیگر علائم هیچ نقشی در نزدیک کردن ظهور ندارند؛ بلکه فقط علامتِ نزدیک شدنِ ظهورند!

 خیلی چیزها فقط علامت و تابلو هستند، همین.

بنابراین جهت تعجیل در امر فرج، دنبال تولید_شرایط باشیم نه ساخت علائم! علائم، به وقتش بر سر راه خواهند آمد…

التماس دعای فرج

 مردم نسبت به ظهور امام عصر (عج) چند دسته اند:

√ 1) برخی بی تفاوتند ، فقط به گذران زندگی کنونی خود می اندیشند .

√ 2) برخی ازآن بی اطلاعند.

√ 3) برخی آن را موهوم و ساختگی می دانند.

√ 4) برخی در حد یک مسأله آرمانی به آن علاقه مندند ولی هیچ اقدامی ندارند.

√ 5) برخی از ترس اجرای عدالت و محکوم شدن خودشان میلی به ظهور ندارند .

√ 6) برخی برای تحقّق آن دعا می کنند .

√ 7) برخی برای تعجیل در انجام آن علاوه بر دعا اشک می ریزند.

√ 8) برخی علاوه بر دعا واشک دیگران را نیز براین امر ترغیب می کنند.

√ 9) برخی بظهور نمی اندیشند بلکه آرزوی دیدن حضرت را حتی برای یکبار دارند .

√ 10) برخی به لزوم زمینه سازی عملی اعتقاد داشته ولی دست خود را بسته می دانند.

√ 11) برخی به دعا برای ظهور ، #خودسازی برای لیاقت همراهی با ظهور و زمینه سازی برای تحقّق ظهور اعتقاد داشته و بی صبرانه در این راه گام بر می دارند .

√ 12) برخی در این راه جان داده و یا جان ناقابل خویش را در طبق اخلاص نهاده اند.

بیایید این سؤال را از خود بپرسیم:

اکنون ما، جزء کدامین گروهیم ؟

خزان ز راه می رسد ، جوانه پیر می شود

نَفَس چه زود می رود ، بیا که دیر می شود

شب است و باد می وزد ، چگونه صبح می کنی؟

دلم چه شور می زند ؛ به غم اسیر می شود

چه راه ها که بی عبور تو غبار می خورد

چه دشت ها که بی حضور تو کویر می شود

همیشه در تخیلم ز شوقِ وصل ، خُــــرّمم

نگو ز هجر با دلم ، بهانه گیر می شود

اگر نیایی ای بهار آرزوی فاطمه !

مرام تازیانه خدشه ناپذیر می شود

که گفت زود می رسی ؟ “چه دیر زود می شود!”

نَفَس نمانده زود باش ! بیا که دیر می شود…

اللهم عجل لولیک الفرج