ریحانه های منتظر

 آیت الله جوادی آملی (حفظ الله):

◀️ حسن عاقبت و حُسن خاتمت از بهترين نعمت‌هاي الهي است

برخي‌ها ذکر يونسي دارند ﴿لاَّ إِلهَ إِلاّ أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ﴾، که دعای معروفی است اما برخي‌ها ذکر يوسفي دارند؛ وجود مبارک يوسف در تمام آن خطرات آن وقتي که چاه افتاد صبر کرد. آن وقتي که به زندان افتاد صبر کرد. وقتی که به قدرت، عزت و سلطنت رسيد عرض کرد پروردگارا ﴿رَبِّ قَدْ آتَيْتَني مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الأحَاديثِ … تَوَفَّنِي مُسْلِماً﴾؛ جانم را بگير! اما در حال اسلام.

 نظر سيدنا الاستاد مرحوم علامه طباطبايي اين است که یوسف در آن حال تقاضاي مرگ نکرد، بلکه عرضه داشت خدايا! آن توفيق را بده که من مسلمان بميرم، اين سفارش يعقوب و سایر انبياء بود که ﴿فَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاِّ وَ أَنْتُم مُسْلِمُونَ﴾، آنها که ذکر يوسفي دارند از خدا حُسن عاقبت مي‌طلبند حُسن عاقبت و حُسن خاتمت از بهترين نعمت‌هاست.

 جلسه درس اخلاق - 95/05/31

شمر نمازش را میخواند،
روزه‌اش را هم میگرفت،
آشکارا هم فسق و فجور نمیکرد،
و شاید اهل رشوه و ربا هم نبود…
یادمان باشد،
زیارت عاشورا که میخوانیم
وقتی رسیدیم به «وَ لَعنَ الله…»هایش؛

لحظه ای به خودمان گوشزد کنیم:
نکند این «لعن الله…»
روزی شامل حال ما هم بشود؟؟؟!!!
که شمر در جنگ صفین
در کنار امیرالمؤمنین(ع) بود
اما در باطن، یزیدی بود
و زهیر در ظاهر، عثمانی
اما در باطن، حسینی بود.
و عاقبت ظاهرها کنار رفت و باطن ها نمایان شد

حقیقت آدم ها به باطن آن هاست
که عاقبت آشکار می شود❗️
و یزیدی یا حسینی شدنشان را رقم می زند
پس درونمان را بسازیم…

گلوله توپ صد و شش ، دو برابر اون قد داشت ، چه برسد به قبضه اش
گفتم :"چه جوری اومدی اینجا ؟ ”
گفت : ” با التماس ”
گفتم : ” چه جوری گلوله توپ را بلند میکنی ؟”
گفت : ” با التماس ”
گفتم : ” میدونی آدم چه جوری شهید میشه ؟ ”
گفت : ” با التماس ”
و رفت ، چند قدم که رفت ، برگشت و گفت :” شما دست از راه امام برندارید ”
وقتی آخرین تکه های بدنش را توی پلاستیک می ریختیم فهمیدم چقدر التماس کرده بود شهید شه …

شهید ‘مرحمت بالازاده’

دیدن مانند غذا خوردن است، هر چیزی را ببینی گویی آن را میل می‌کنی. خدا فرموده است انسان باید به طعام خود نگاه کند. یعنی ببیند چه چیزی وارد روحش می‌شود. دیدن، عبور صحنه‌ها از مقابل چشم ما نیست. هر چیزی را می‌بینیم با همۀ آلودگی‌ها و پاکی‌ها وارد روح ما می‌شود و به سادگی بیرون نمی‌رود.

استاد پناهیان

پر انرژى باش تا تغییر برخورد اطرافیانت را ببینی،

پر انرژى باش تا تغییر برخورد طبیعت و دنیا را با خودت ببینی.

پر انرژى باش تا تغییر برخورد خودت با خودت را ببینی،

كسى که انرژی بدهد از عالم و آدم انرژی میگیرد

آیت الله بهجت:

در تعبدیات ، کوه کندن از ما نخواسته اند؛ سخت ترینش نماز شب خواندن است که در حقیقت،تغییر وقت خواب است نه اصل بی خوابی ، بلکه نیم ساعت زودتر بخواب ، تا نیم ساعت زودتر بیدار شوی!

امام علی علیه السلام:
بسا کسی که با تمجیدی که از وی شده فریب خورده است.

علامه حسن زاده آملی:

آنکه نیت گناه کرده، هرچند به فعل آن دست نیافته، ولی دل را از دست داده است.

معمولا وقتي در باره كشورهاي عربي و شهروندانشان حرف مي زنيم با نگاهي سبك انگارانه و گاه توهين آميز از آنان با تعبير” اين عرب ها"ياد مي كنيم!
زيرا تصوري كه از عرب ها در ذهن ما نقش بسته به حاشيه نشينان خليج فارس محدود است و از همين رو تصويري است كه با عناصري چون دشداشه پوش شكم گنده بي سوادي كه احيانا پول نفت دارد و سوسمار مي خورد شكل گرفته.
اين است كه وقتي با مغرب عربي و جريان هاي فكري اش روبرو مي شويم و درمي يابيم كه در يك كشور عربي- آفريقايي ميزان مطالعه و نسبت نخبگان بيش از برخي كشورهاي آسيايي است شگفت زده مي شويم.
يا مثلا وقتي مي بينيم افكار و انديشه هاي برخي دانشمندان معاصر عرب در پژوهشگاهها و مراكز علمي اروپا و آمريكا مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد تعجب مي كنيم.
واقعيت اين است كه تصور غلط يا حداقل ناقص ما از كشورهاي عربي دقيقا مانند تصوري نادرست و آزار دهنده است كه برخي شهروندان غربي از ايران دارند.
عراق كه مهمترين همسايه ماست و طولاني ترين مرز مشترك را با آن كشور داريم ، از همان كشورهاي عربي است كه به درستي نمي شناسيم و گاه تصوري غلط و نادرست از آن ها در ذهن ماست.
آنچه ما از عراق مي دانيم بر اساس اخبار انفجارها و آشوب ها يا جنايات داعش و اختلافات مذهبي است و نهايتا چيزي كه در گزارشهاي خبري از ايام زيارتي عتبات مقدسه مي بينيم. اما عراق با آن سابقه درخشان تمدني و آن پيشينه طولاني انديشه و فكر ، عراق خيابان متنبي و جريان هاي فكري و ادبي ، عراق “بغداد تقرأ” را كمتر مي شناسيم.
شايد حتى نشنيده باشيم كه برخي جامعه شناس برجسته عراقي مرحوم دكتر علي الوردي را يكي از نظريه پردازان جدي حوزه علوم انساني مي دانند و شايد بي خبر باشيم كه كسي مثل مرحوم دكتر حسين محفوظ با سابقه حضورش در دانشگاه تهران چه افتخاراتي آفريده است.
عراق و ايران به هم آن قدر پيوسته و وابسته اند كه چه از جهات مثبت و چه از جهات منفي بر هم تاثير مستقيم دارند. هم برجسته ترين فقها و مراجع تقليد نجف -از خراساني و يزدي و اصفهاني تا خميني و خويي و سيستاني- معمولا ايراني بوده و هستند و هم جنايت صدام در خشك كردن هورها و رودها و تغيير اكوسيستم منطقه اكنون بعد از سالها به صورت ريزگردهاي خطرناك زندگي هموطنان ما را تهديد مي كند.
اين البته تنها نتيجه سياه و زيانبار دوره حكومت حزب بعث و رياست صدام در عراق نيست بلكه آثار سوء و خاطرات تلخ هشت سال جنگ تحميلي ميان ايران و عراق هنوز در هر كوي و برزن قابل مشاهده است.
از سوي ديگر فرصت راهبردي زيارت عتبات مخصوصا در پياده روي اربعين موقعيتي استثنايي براي ارتباط و آشنايي شهروندان دو كشور فراهم كرده است تا در فضايي معنوي و طي روابطي عاطفي و انساني مهمان و ميزبان هم باشند و از نزديك با هم آشنا شوند.
به هر حال ، عراق يك كشور عربي بي اهميت و بي اثر در سرنوشت و آينده ما نيست و مردم اين كشور نيز از قماش “اين عرب ها” با همه معنايي كه با شنيدن اين كلمه در ذهن ما تداعي مي شود، نيستند و چه بخواهيم و چه نخواهيم وضعيت گذشته ، حال و آينده عراق در سرنوشت ما و كشورمان تاثير گذار و تعيين كننده است و به همين دليل بايد عراق را بهتر و دقيق تر و بيشتر و سزاوارتر بشناسيم.

محمدرضا زائری