ریحانه های منتظر

منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد
صبح همراه سحرخیز جوانش برسد

خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد
ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد

پرده ی چاردهم وا شود و ماه تمام
از شبستان دو ابروي کمانش برسد

لیله القدر بیاید لب آیینه ی درک
سوره ی فجر به تاویل و بیانش برسد

نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست
عطر او زودتر از نامه رسانش برسد

شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود
عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد

ظهر آن روز بهاري چه نمازي بشود
که تو هم آمده باشی و اذانش برسد

قاسم صرافان

او “حاضر” است
                     ولی
                             ”ظاهر” نیست …

ما “ظاهریم“
اما
“حاضر” نیستیم …

او
منتظر “حضور” ماست !!

و ما
منتظر"ظهور” اوییم …!

خدا کند که                                          
  ما “حاضر“شویم                  

تا او “ظاهر“شود …

در غیبتش “مقصریم"و در ظهورش “موثر"…

 استاد قرائتی :

برخی می پرسند امام مهدی با این تکنولوژی جدید چه می کند؟ [به عنوان مثال] شما بگویید امام خمینی چه کرد؟ همه خلبان هایی که زمان شاه در آمریکا آموزش دیده بودند، آمدند و تخصص خود را در اختیار امام خمینی گذاشتند.

پس از ظهور نیز :

۱- اکتشافاتی با اشاره ایشان انجام میشود.

۲- مخترعانی که تخصص خود را در اختیار ایشان قرار می دهند یا اینکه از تخصص یا علم حضرت بهره میگیرند.

۳- سطح فکری مردم بالا میرود.

۴- امدادهای غیبی و … هم میباشد.

 واقعا کدام مهم تر است؟!؟!

 اگر قطاری بخواهد به مقصد برسد، وجود یک آیتم هایی ضروری است؛ از جمله واگن، ریل، سوخت، لوکوموتیو، لوکوموتیوران، عدم مانع در مسیر [مثل ریزش سنگ ها و غیره…] همچنین بعضی قطارها دود و سوت نیز دارند که علامت نزدیک شدنشان به مقصد است.

دود و سوت؛ همچون «علائم» ظهورند، ولی آنچه «شرط رسیدن» قطار به مقصد است وجود واگن، ریل، سوخت، لوکوموتیو و این قبیل چیزهاست!

«علائم حتمی ظهور» را باید بشناسیم، اما چرا بعضی از ما به جای ساختن «شرایط ظهور» [وجود یارانی از خودگذشته] فقط افتاده ایم دنبال علائم؟! آیا با دود و سوت زدن، قطار می آید؟!

یک ثانیه از عمر همین یک شبِ یلدا

باعث شده تا صبح به یُمنَش بنشینیم

ده قرن زِ عمر پسر فاطمه (ع) طی شد

یک شب نشد از هجر ظهورش بنشینیم

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب العصر و الزمان